استفاده از دو عنصر رنج و لذت :
بسياري از كارها براساس كسب لذت يا دفع رنج صورت مي گيرد. اين مطلب درباره بسياري از افعال كودكان صادق است مثلا يك كودك از داشتن يك اسباب بازي به شدت استقبال مي كند و با ديدن آن در ويترين مغازه پدر و مادرش را (و لو با گريه كردن) مجبور به خريد آن مي كند چون از بازي كردن با آن لذت مي برد اما از مسواك زدن گريزان است چون از انجام اين كار احساس رنج مي كند.
در این مثال اگر بخواهیم این کودک را به مسواک زدن ترغیب کنیم و شوق انجام آن را در او ایجاد کنیم، باید عنصری لذت بخش را با مسواک زدن او همراه نماییم تا کودک به انگیزه درک آن لذت، رنج مسواک زدن را بر خود هموار سازد مثلا می توان به او وعده داد که اگر در سه شب از هفته مسواک بزند، برای او یک اسباب بازی خواهید خرید یا مثلا او را به پارک بازی خواهید برد. با چنین روشی احساس رنج حاصل از مسواک زدن در طول زمان از ذهن کودک خارج شده و خاطره لذت بخشی جایگزین آن خواهد شد به طوری که بعد از مدتی به چنین وعده دادنی نیاز نخواهد داشت.
برای ایجاد شوق و انگیزه مذهبی در کودکان یا نوجوانان عینا می توان از این قاعده استفاده کرد.