دلت را با خداوند آشنا كن
ز عمق جان خدايت را صدا كن
دل غفلت زده مانند سنگ است
مس دل را به ياد او طلا كن
به پيش او گشا دست نيازي
به درگاه بلند او دعا كن
جنت به بها نمي دهي مي دانم
اما به بهانه مي دهي مي دانم
گرنيست بها ، بهانه دارم بسيار
بر اشك شبانه مي دهي مي دانم
هر كه گيرد آينه در پيش رو
كرده هاي خويش بيند مو به مو
خويش را بيند كه خود با خود چه كرد
تا بداند سخت بايد توبه كرد
عشق يعنى اشك توبه در قنوت
خواندنش با نام غفارالذنوب
عشق يعنى چشمها هم در ركوع
شرمگين از نام ستارالعيوب
عشق يعنى سر سجود و دل سجود
ذكر يارب يارب از عمق وجود
التماس دعا
جاى رقيه خالى . دخترك نازنين حسين، كبوتر سپيد «ارجعى» را زودتر از ديگران ديد و به دنبالش پريد... و چه خوب ! حالا كه كاروان، به نقطه صفر زمين برگشته ، نيست كه از غصه نبودن بابا ، دوباره دق كند!